Weer twee maanden voorbij. Als ik niet oppas, ben ik alles alweer vergeten voor ik het heb opgeschreven.

De vorige aflevering eindigde met de meivakantie. Dus we pakken de draad weer op bij begin mei, en wel op zaterdag de tiende. Een van onze klanten laat zijn medewerkers op zaterdag cursus volgen. Dan kost het geen omzet, snap je. Dus ik stond na twee weken vakantie, volkomen relaxt en onthaast, voor een groep van tien man de beginselen van ISTQB Advanced Test Manager uit te leggen. Op zaterdagmorgen, in een verder volstrekt leeg kantoor, dat dan weer wel. Gek, op een of ander manier voelt dat heel ontspannen, werken op een moment dat anderen vrij hebben.
De trainingen volgden elkaar vanaf dat moment weer in sneltreinvaart op: Advanced Test Analyst op het Belgische Polteq hoofdkantoor in Leuven (met overnachting in een prima, maar sfeerloos hotel langs de snelweg), requirements engineering in Groningen, weer een zaterdag Test Manager in Amersfoort, …
Cursussen geven is goed voor mijn topografische kennis, heb ik bemerkt.

En toen ineens iets heel anders: veldwerkexcursie naar Hei- en Boeicop. Dat zit zo: mijn echtgenote Corrie is biologiedocent aan het Johan van Oldenbarnevelt gymnasium. Eens per jaar gaat ze met de hele vijfde klas (althans degenen die biologie in hun pakket hebben) op excursie om de leerlingen wat ecologie bij te brengen. Dan gaan er drie andere biologiedocenten mee, maar geen van allen hebben ze veel veldwerkervaring. Ik wel, al stamt mijn ervaring inmiddels van 35 jaar terug.
Dus ga ik ieder jaar als onbezoldigd gastdocent mee om het verschil uit te leggen tussen de gewone en de dagkoekoeksbloem, de grutto en de tureluur, de kikker en de pad. Mijn hoogtepunt is de avondexcursie met een stuk of twintig leerlingen naar de Zouweboezem, een natuurgebied van het Zuid-Hollands Landschap met purperreigers, kiekendieven, karekieten en een broedkolonie zwarte sterns.

Het werd Hemelvaart. Zelfs een beetje letterlijk, want op de vooravond van Hemelvaart zat ik in het vliegtuig naar Rome. Ook hiervan was Corrie de aanstichtster, nu in haar rol als voorzitter van het Woerdens Vocaal Ensemble. Met dat koor maakte ze een reis naar Rome om daar in drie verschillende kerken de Missa Ascendens Christus in Altum van De Victoria te zingen. Ik mocht mee om de koffers te dragen. Bij het zingen was voor mij de rol van toehoorder weggelegd, maar ook daarnaast was er genoeg te beleven. We hebben onder andere de Sint Pieter bekeken en beklommen, een hele middag rondgedoold in het Vaticaans museum en op zondagochtend een mis opgeluisterd in de Friezenkerk.
Die kerk zat helemaal vol met Nederlanders; daar zou menig pastoor in Nederland jaloers op zijn. Aansluitend hebben we om twaalf uur met 50.000 anderen op het Sint Pieterplein een preek van paus Fransicus aangehoord, inclusief het Urbi et Orbi. Je hoeft niet eens gelovig te zijn om dat als heel indrukwekkend te ervaren.

En toen was het alweer juni: voortvarend van start met een laatste ronde IREB examenvragen vertalen, samen met Johan Zandhuis en Michiel van der Voort. Vervolgens een IREB-cursus in Nuenen, een ISTQB Foundation in Almere, een TNN-redactievergadering in Amersfoort.
’t Is maar goed dat ik tegenwoordig elektrisch rijd, want anders zou ik onderhand gewetenswroeging krijgen.
Ook had ik met een aantal andere bij IREB betrokken consultants een dinertje met Stefan Sturm, de directeur van het Duitse hoofdkantoor. Dat was lekker en gezellig. Ik hield er nog meer aan over: mij werd gevraagd de rol op me te nemen van hoofd van de internationale IREB-werkgroep Elicitatie en Consolidatie. Daar kun je natuurlijk geen nee tegen zeggen… Begin september ga ik een dagje naar Keulen voor een kickoff met de crème de la crème van de requirements engineering wereld. Ik ben benieuwd en vereerd.

Halverwege de maand was het traditionele duikweekend van onze duikclub Scubadoe in Zeeland. Ik zat een paar uur vijftien meter diep op de bodem van de Grevelingen. Je struikelt daar over de kreeften en noordzeekrabben; ik zag er voor het eerst een Zeedonderpad. De barbeque na afloop was weer overvloedig.

De dinsdag daarop was ik voor de in vorige afleveringen beschreven testcursus naar Scania in Zwolle afgereisd. Ik had veel tijd gestoken in de voorbereiding, met name in het ontwikkelen van een paar bedrijfseigen oefeningen. De meeste waren heel goed gelukt, maar bij één oefening had ik de plank volledig misgeslagen.
Dus dat werd geen oefening in testtechnieken maar een les in de assemblage van vrachtwagens – en ik was de leerling 🙂

Een bijzonder aardige gebeurtenis was het bericht dat de door mij ingezonden presentatie voor het TestNet najaarsevenement is geaccepteerd. Dus ik sta op 30 oktober – zet dat alvast in je agenda – op het podium om een heel nieuwe kijk op testverbetering uit de doeken te doen. Nu is dat eigenlijk een joined effort binnen Polteq, waarbij Martin Pol, Ruud Teunissen, Kees Blokland, Jeroen Mengerink en ikzelf zijn betrokken. We werken samen aan één innovatieve boodschap over testverbetering, die we de komende maanden ieder met een eigen verhaal op verschillende podia over de hele wereld gaan verkondigen. Inmiddels hebben we een brainstormavond gehouden om de kern van de boodschap scherp te krijgen. Dat is prima gelukt. Ik ga er niet meer over verklappen want dan is de clou er een beetje vanaf. Maar het is beslist de moeite waard om op 30 oktober naar TestNet te komen, en/of het artikel in TestNet Nieuws – want ik werd natuurlijk direct door hoofdredacteur Rob van Steenbergen gestalkt voor een bijbehorende stukje – te lezen.

De laatste week van juni had nog twee memorabele avonden: een kennisavond van het Requirements Kenniscentrum met de boekpresentatie van ‘Grip op requirements’, een Nederlandstalig studieboek voor de IREB Foundation cursus, en een reünie met een aantal ex-collega’s van SoZaWe en DWI uit mijn verleden als tester bij het Socrates project van de Sociale Diensten van Rotterdam en Amsterdam.
Soms is het helemaal niet erg dat je verleden je blijft achtervolgen!