De Heilige Maagd Maria

Maleisië zit vol verrassingen. Wat ik nou toch heb meegemaakt!
In een ziekenhuis, net om de hoek bij mijn hotel, is Maria verschenen. Nou ja, of dat echt zo is, blijft natuurlijk een kwestie van geloven. Het is in ieder geval een gebeurtenis die hier de gemoederen danig bezighoudt. De kranten staan er vol van en het was een regelrechte hit op Facebook. Google maar eens naar ‘Virgin Mary Malaysia’ of klik hier, dan heb je de feiten. Maar, zeker bij geloofskwesties, het gaat natuurlijk niet om de feiten alleen, het gaat om hoe die feiten worden beleefd. Dus laat ik eerst mijn verhaal doen.

Twee weken terug kwam ik op vrijdagavond van mijn werk. Op de hoek van de straat waar mijn hotel ligt, liepen we vast in een file. Vreemd, daar staat nooit een file. Het was een drukte van belang, stapvoets rijdende auto’s, drommen mensen, agenten die het verkeer in goede banen probeerden te leiden. 
Nu ligt op die hoek een groot ziekenhuis, dus ik nam aan dat daar iets te doen was, een  feest, een congres, noem maar wat. Dat weekend las ik voor het eerst in de krant over een verschijning van Maria, na een zware onweersbui plotseling te zien op een raam van een ziekenhuis in de buurt.
Onnozel als ik ben, legde ik geen enkel verband.

Toen ik maandag op mijn werk kwam, was het eerste dat Su, onze testmanager, aan me vroeg: ‘En, heb je Maria gezien?’ Ik: ‘???’ Su: ‘Op een raam van Sime Darby, bij jou om de hoek!’ Toevallig moesten we die avond overwerken en was ze zo vriendelijk om me naar huis te brengen. Dus we reden langs het ziekenhuis en ze wees me waar de verschijning te zien moest zijn. Het was allang donker en dat is blijkbaar niet goed voor verschijningen. Ik had vroeger een lichtgevend beeldje van Maria op m’n nachtkastje staan, maar die vlieger ging hier niet op.
De volgende dag was een van de vele ‘public holidays’ die Maleisië rijk is, dus ik had vrij. Mooie gelegenheid om eens te gaan kijken naar Maria. Nou heb ik in het verleden al heel wat Maria-verschijningen bezocht, Lourdes, Fatima, Kevelaer, om er een paar te noemen. Maar die zijn allemaal uit vorige eeuwen en Maria is er allang weer vertrokken; die heeft wel meer te doen. De kans om een echte Maria-verschijning on the spot mee te maken krijg je niet iedere dag. Dus ik eropaf, gewapend met verrekijker en telelens. Het was prachtig weer, zonnig, windstil, zinderend warm en net als de afgelopen dagen, een drukte van belang op straat. Met busladingen tegelijk werden ze aangevoerd, de pelgrims. Taxi’s reden af en aan. En dat in een land waar het merendeel van de inwoners moslim is.

Hoe dichter ik bij het ziekenhuis kwam, hoe drukker het werd en hoe duidelijker waar iedereen naar stond te kijken. Dikke telescopen stonden op het bewuste raam gericht, vette spiegelreflexen met telelenzen, honderden i- en smartPhones. Zoiets zie je bij ons alleen als de zeldzame Siberische Roodkeelsteengors is neergestreken, maar dan heb je te maken met een ander soort gelovige, de Vogelaar.

En jawel, op een raam van de achtste verdieping was een vreemde witte vlek te zien, die je zelfs zonder veel fantasie kunt interpreteren als een gesluierde vrouwenfiguur.
Het schijnt dat de ziekenhuisdirectie eerst een glazenwasser eropaf heeft gestuurd om Maria weg te wassen, maar ze hield dapper stand. Verder is de figuur alleen van buiten te zien, van binnenuit zie je niets. Zegt men. Heel apart dus.

Wat op mij, als altijd aan alles twijfelende tester, het meeste indruk heeft gemaakt zijn de mensen. Al ben je nog zo’n overtuigd agnost, je wordt toch geraakt als je de hele entree gevuld ziet met biddende, zingende, fotograferende en kaarsjes opstekende gelovigen. Of eigenlijk, ik weet niet eens of het wel gelovigen waren. Er waren veel Chinezen bij en ook nogal wat Indische mensen. ‘Echte’ Maleisiërs veel minder trouwens. In ieder geval stonden daar mensen in de volle overtuiging dat ze iets heel bijzonders meemaakten. Die sfeer werkt aanstekelijk, geloof me.

Om het geheel nog een beetje meer cachet te geven zou er eigenlijk een wondertje moeten gebeuren. Dat lijkt me wel te regelen in een ziekenhuis. Een dokter die twee röntgenfoto’s verwisselt en tegen een gezonde patiënt zegt: ‘Met deze uitzaaiingen haalt u het nieuwe jaar niet.’ Een maand later: ‘Op deze nieuwe foto is niets meer te zien. Een wonder!’ Van de ander, die het nieuwe jaar inderdaad niet haalt zal men zeggen: ‘Het kan toch zo snel gaan. Op de eerste foto was er nog niets aan de hand. Laten we een Weesgegroetje voor hem bidden.’

Als ik ziekenhuisdirecteur was, dan wist ik het wel. Dit moet je commercieel kunnen maken. Iedereen die wel eens in Lourdes is geweest weet dat er hele hordes zieken op een verschijning afkomen: handel! En dat geloof in de goede afloop wel degelijk genezend kan werken is ook bewezen. Deze directie zit echter zo niet in elkaar. Ze vinden het blijkbaar maar lastig, zo’n verschijning op de stoep. De ingang is geblokkeerd, de ambulances staan vast in de file en de patiënten kunnen niet slapen vanwege de Ave Maria’s.

Vandaag is het raam met een hoogwerker naar beneden gehaald en overgebracht naar een kerk in Klang. Daar weten ze er wel raad mee. En ik was vanavond weer op een normale tijd thuis. Mede dankzij het feit dat het vanmiddag niet heeft geregend. Dat mag best een wonder heten.

 

3 gedachten over “De Heilige Maagd Maria

  1. De prangende vraag blijft of het nu vogelpoep is of niet? Is er geen plaatselijke Peter R. de Vries die het mysterie kan ontrafelen en zo hoge kijkcijfers weet te scoren?

      • gewoon het verkeerde schoonmaakmiddel gebruikt. En dan moet je toch de schadekosten kunnen dekken. Slim bekeken (van dat schoonbedrijf)!
        Het kan ook dat we hem dadelijk in de Glorix-reclame terugzien. Of natuurlijk CB-Apeldoorn.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *