De Donkere Dagen zijn alweer bijna voorbij voor ik er erg in had. Wat gaat de tijd toch snel vandaag de dag.
Dat komt doordat ik de laatste weken bijna ieder weekend aan het klussen ben in het nieuwe appartement van onze dochter Anita en haar vriend Sebas. Als het weekend ook gevuld is met afspraken en werk, dan rijgen de ‘werk’dagen zich ongeteld en zonder onderbreking aaneen; dan vliegt de tijd.
Niet onprettig overigens, dat klussen. Ik krijg er best lol in, zeker ook omdat het zo goed opschiet. Sebas en ik zeggen regelmatig tegen elkaar: “We zouden best samen een klusbedrijf kunnen beginnen.” Dat doen we natuurlijk niet, want tester respectievelijk fiscaal jurist verdient gemiddeld wat beter, maar toch, het idee heeft aantrekkelijke kanten.
Ook zakelijk gezien speelde er genoeg leuks om de tijd mee te verdrijven. Volop cursussen te geven, dat blijft genieten. Kijk bijvoorbeeld eens hoe gezellig het er op onze ISTQB Foundation training aan toe gaat.
Ik heb trouwens niet alleen cursus gegeven, maar er ook weer eentje gevolgd: CMAP – Certified Mobile App Professional. En geslaagd uiteraard, dankzij de uitstekende uitleg van collega-docent Antoin Boerboom.
Andere relevante gebeurtenissen:
De twintigste Nederlandse Testdag. Ik was daar de hele dag primair als journalist en persfotograaf, tevens ook trackchair van een deel van het middagprogramma. In die laatste rol mocht ik collega Ruud Teunissen aankondigen die een presentatie gaf over hetzelfde onderwerp waarover ik twee weken eerder op het TestNet najaarsevenement had gesproken: ‘Continue testverbetering in elke situatie‘.
Zo’n bijeenkomst is ook handig om vakinhoudelijk nader tot elkaar te komen. Zie eens hoe gemoedelijk twee testscholen samen één bank kunnen delen…
Half november was er een meeting van de IREB werkgroep Elicitatie en Consolidatie. Dat is een internationaal gezelschap, bezig een 2.0 versie van de Advanced Level syllabus te ontwikkelen. Omdat ik tegenwoordig voorzitter van die club ben, kon ik de bijeenkomst regelen op ons Polteq kantoor in Amsterdam. Lekker dichtbij dus voor mij weinig inspanning om er te komen. De inspanning om er een goed eindproduct van te maken is heel wat groter. Hoewel we flinke stappen maken, is het nog een flinke weg te gaan. In december hebben we weer een hele middag via internet gediscussieerd, maar we zijn er nog lang niet. Ik schat dat we nog een half jaar nodig hebben. Heel leerzaam overigens voor een amateur requirementsanalist als ik.
De sociale kant van Polteq kwam royaal aan bod, bijvoorbeeld met een kookworkshop voor collega’s. Allerlei onverwachte culinaire talenten kwamen bovendrijven.
Ook een gezamenlijke reanimatie-/AED-training voor de stafmedewerkers droeg bij aan de onderlinge band: we hebben veel gelachen en veel geleerd. Wie van plan is binnenkort een hartaanval te krijgen, kan dat gerust bij ons uitproberen. Of, bij nader inzien, doe toch maar niet. Er zijn leukere tijdbestedingen te bedenken.
Een jaarlijks terugkerend hoogtepunt is het Polteq kerstfeest, waar ik naast de rol van collega ook weer de persfotograaf mocht uithangen. Iedereen keerde na afloop tevreden en met een dik kerstpakket huiswaarts, in de wetenschap van een geslaagd 2014 en de verwachting van een veelbelovend 2015.
Nog een leuk item op het vakinhoudelijke front: half december verscheen er een artikel van mijn college Erik en ik over The relation between requirements and testing in Agile projects. Het staat in een Pools online magazine, Quale, waarmee we via Martin Pol in contact zijn gekomen. Een aardig stukje, al heeft het binnen Polteq behoorlijk wat stof doen opwaaien. Zozeer zelfs dat we er op 8 januari een intervisie-avond aan gaan besteden. Benieuwd wat daar uitkomt. Maar ja, dan is het alweer volgend jaar…