Ik citeer even uit een prachtig lied van Drs P.  (waar ik een grote fan van ben):
Het is weer juni, de eerste juni,
U heeft het vast aan uw kalender al gemerkt;
Het is weer juni, de warme juni,
Dat blijft ook zeker niet tot Nederland beperkt!

Zoals ik in mijn vorige blog al opmerkte, in onze business is het vaak hollen of stilstaan. En jawel, de laatste tijd vooral dus hollen. Ik heb me weer een partij cursussen gegeven om ‘U’ tegen te zeggen. Waaronder tweemaal een hele zaterdag, twee keer mijn – normaal gesproken – vrije donderdag en nog ’n keer een maandagavond als invaller voor mijn collega Erik die ineens zijn stem kwijt was (en dan is het lastig lesgeven…). Dat kan allemaal worden gecompenseerd in vrije tijd, zodat ik de afgelopen maand een dikke week aan vakantiedagen erbij gesprokkeld heb. Gelukkig wordt het vanaf half juli een stuk rustiger, dus dan haal ik de schade wel weer in.

Zo’n (interne) avondcursus is trouwens wel grappig, dat doen we tegenwoordig via Webex. Een paar cursisten heb ik live tegenover me zitten, maar de meeste (waaronder twee nieuwe Belgische collega’s) volgen de cursus gewoon thuis voor de buis. Met een beetje webcam kom je al een heel eind. Je hebt wel een goede internetverbinding nodig: we kregen het pas echt aan de praat nadat we op kantoor waren overgegaan op glasvezel. We bouwen een hele opstelling met één PC voor de presentatie, een voor de beamer, eentje waarop ik de webcam-beelden van alle deelnemers zie, een gecombineerde speaker/microfoon, een tekentablet, een webcam gericht op mezelf en één op de cursisten, kortom een complete machinekamer. Maar, wonder boven wonder, het werkt wél (meestal …). Een paar jaar terug moest je zoiets met professionele apparatuur van vele tienduizenden euro’s laten aanleggen, nu kun je dat allemaal zelf, met spullenboel die je om de hoek bij de Office Centre koopt. Ik blijf me erover verbazen.

Tussendoor was er nog net een beetje tijd over om de Advanced TA cursus af te ronden.  Die is op een oor na gevild, maar ja, als je steeds tussendoor andere dingen te doen hebt, dan komt het tempo er maar moeilijk in. We hebben bij de voorbereiding van TA veel tijd besteed om goede oefenexamenvragen te bedenken. Toen we de vergelijkbare TM-cursus voor het eerst gaven voor ons kritische publiek van eigen collega’s, kwamen ze wel met wat verbeterpuntjes aandragen. Bij de TA-cursus zetten we nu in op ‘first time right’. Of dat lukt gaan we in het najaar aan den lijve ondervinden.

Half juni moest ik examen doen voor de CAT-training waaraan ik in mei was begonnen. Tjonge, jonge, dat is me een ervaring. Je bent er een hele dag zoet mee, ’s ochtends practicum en ’s middags theorie-examen. Het belangrijkste wat je eraan overhoudt is schrijfkramp. Alles gaat met pen en papier (behalve natuurlijk het testen zelf op het practicum), je staat continu onder zware tijdsdruk (net echt dus!) en je pent in het totaal zo’n twintig à dertig A4-tjes vol. Dan ben je aan het eind van de dag compleet total loss. Maar het was zeker de moeite waard. Ik ben zowaar geslaagd, tot mijn eigen verbazing want mijn voorbereiding was dit keer op z’n zachtst gezegd suboptimaal.

Andere leuke dingen deze maand:
• Een dagje testcoördinatie in de praktijk bij een nieuwe klant in Brussel, met twee alleraardigste dames als cursist, de ene nederlands- en de ander franstalig (en dan de cursus houden in het Engels…), en een uitstekende lunch tussen de middag.
• De unitmeeting Consultancy, waar twee tienjarige jubilarissen in het zonnetje werden gezet, die ik vervolgens mocht interviewen voor ons personeelsblad Polteq Nieuws.
• En de unitmeeting Amsterdam, waar ik een verhaaltje heb gehouden over Context Driven Testen: wat is het en hoe gaan we daar de komende tijd binnen de club aandacht aan besteden.
Professioneel gezien een welbestede maand dus.

En ook privé was er van alles te beleven. Even in chronologische volgorde:

Op vrijdagavond 8 juni het eerste echte optreden van Pangea, het wereldmuziek-koor waarin mijn dochter Anita sinds enige tijd zingt.

De volgende dag naar Zeeland, voor een duik in de Oosterschelde bij de Zeelandbrug met onze duikclub Scubadoe. Een hele leuke duik, waar ik voor het eerst onder water een sepia ben tegengekomen.

De dag daarop wéér een hoogtepunt:
Mijn eerste optreden in het gregoriaanse koor van de wijkgemeente van de Pauluskerk in Breukelen, waar we een redelijk druk bezochte vespersdienst mochten opluisteren. Het is al minstens vijfentwintig jaar geleden dat ik voor het laatst meezong in een gregoriaans koor, maar het voelde vertrouwd als vanouds.

Later in de maand de verjaardag van Anita, die we vierden door met haar vriend te gaan eten in restaurant Wilheminapark in Utrecht, heel gezellig.

Als ik het allemaal zo opschrijf, dan word ik er bijna moe van, zoveel dingen in één maand beleefd. Maar het houdt je van de straat, en vrolijk, en jong, en actief! Dus we gaan gewoon zo door. Benieuwd wat juli zal brengen …